درمان مثانه بیش فعال
مثانه بیش فعال (OAB) وضعیتی است که عملکرد طبیعی مثانه شما را مختل می کند و منجر به تکرر و تکرر ادرار می شود. این می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد و باعث خجالت، اضطراب و محدود کردن فعالیت ها شود. خوشبختانه، گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت OAB و بهبود کیفیت زندگی شما وجود دارد.
مثانه بیش فعال زمانی رخ می دهد که ماهیچه های دیواره مثانه به طور غیرارادی منقبض شوند. این باعث ایجاد میل شدید برای ادرار می شود، حتی زمانی که مثانه شما پر نیست. علاوه بر این، ممکن است تجربه کنید:
- تکرر ادرار (بیش از هشت بار در روز)
- ادرار فوری (نیاز شدید و ناگهانی به ادرار کردن)
- بی اختیاری ادرار (نشت ناخواسته ادرار)
بیشتر بخوانید : یبوست مزمن و درمان آن با فیزیوتراپی
درمان مثانه بیش فعال
اصلاح سبک زندگی
اینها اغلب اولین خط دفاعی هستند و می توانند بسیار مؤثر باشند. آنها شامل ایجاد تغییراتی در عادات روزانه شما برای کاهش تحریک مثانه و بهبود کنترل هستند:
آموزش مثانه: این تکنیک شامل برنامه ریزی برای رفتن به توالت در فواصل زمانی معین است و به تدریج زمان بین بازدیدها افزایش می یابد. این به مثانه شما کمک می کند تا ادرار را برای مدت طولانی تری نگه دارد.
تمرینات عضلات کف لگن (Kegels): تقویت عضلات کف لگن که از مثانه شما حمایت می کنند می تواند کنترل ادرار را بهبود بخشد. انجام منظم تمرینات کگل مفید است.
اصلاحات رژیم غذایی: شناسایی و اجتناب از غذاها و نوشیدنی هایی که مثانه شما را تحریک می کنند می تواند علائم را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. مقصرهای رایج عبارتند از کافئین، الکل، شیرین کننده های مصنوعی، مرکبات و غذاهای تند.
مدیریت مایعات: در حالی که هیدراته ماندن ضروری است، مصرف بیش از حد مایعات می تواند OAB را بدتر کند. مصرف متوسط را در نظر بگیرید و از نوشیدن همزمان با حجم زیاد بپرهیزید.
مدیریت وزن: حفظ وزن سالم فشار روی مثانه را کاهش می دهد و به طور بالقوه علائم OAB را کاهش می دهد.
مدیریت یبوست: یبوست می تواند به مثانه شما فشار وارد کند، بنابراین حفظ حرکات منظم روده بسیار مهم است.
رفتار درمانی:
بیوفیدبک یک تکنیک درمانی است که از حسگرها برای ارائه بازخورد در زمان واقعی در مورد فعالیت عضلات کف لگن شما استفاده می کند. این بازخورد به شما کمک می کند یاد بگیرید چگونه آن عضلات را بهتر کنترل کنید و کنترل مثانه را بهبود ببخشید.
سایر روشهای درمانی
داروها:
چندین دارو می توانند با شل کردن عضلات مثانه یا افزایش ظرفیت مثانه به مدیریت OAB کمک کنند:
آنتی کولینرژیک ها: این داروها معمولاً برای آرام کردن انقباضات عضلات مثانه تجویز می شوند. به عنوان مثال می توان به اکسی بوتینین (دیتروپان)، تولترودین (دترول) و تروسپیوم (Sanctura) اشاره کرد. یک عارضه جانبی که باید از آن آگاه بود خشکی دهان است.
آگونیست های بتا-۳: این دسته جدیدتر از داروها، مانند Mirabegron (Myrbetriq)، عضلات مثانه را شل می کند و ظرفیت مثانه را افزایش می دهد.
روش های کم تهاجمی:
اگر راهبردهای فوق ناکافی باشند، ممکن است روش های کم تهاجمی در نظر گرفته شوند:
تحریک عصب ساکرال (SNS): یک جریان الکتریکی با ولتاژ پایین به اعصاب خاجی که عملکرد مثانه را کنترل می کنند، وارد می شود و به تنظیم انقباضات مثانه کمک می کند.
تحریک عصب تیبیا از راه پوست (PTNS): این شامل تحریک عصب تیبیال در مچ پا است که به طور غیر مستقیم بر عملکرد مثانه تأثیر می گذارد.
تزریق بوتاکس: تزریق سم بوتولینوم به دیواره مثانه می تواند عضلات مثانه را شل کرده و اضطرار را کاهش دهد.
روش های جراحی (موارد نادر):
جراحی معمولا آخرین راه حل برای OAB شدید است که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد. گزینه ها عبارتند از تقویت مثانه (افزایش ظرفیت مثانه) و انحراف ادرار (تغییر جهت جریان ادرار).
بدون دیدگاه